Het gemeentebestuur wil telkens wanneer er een nieuw gebouw opgericht wordt of een restauratie gebeurd is aan een bestaand gebouw er ook een kunstwerk plaatsen. Dit is nu opnieuw gebeurd.
Op advies van de culturele raad werd dit keer gekozen voor een werk van de Liedekerkse kunstenaar Jan Clement. Vrouw met cello, opgebouwd uit inox-staafjes, moet tegelijkertijd levensvreugde, genot en rust uitstralen en uiteraard ook verwijzen naar de muziek.
“Wij willen ons profileren als een beeldige en beeldrijke gemeente in Oost-Vlaanderen en het jongste decennium hebben we dan ook grote inspanningen gedaan om in elke deelgemeente beelden te plaatsen die de eigenheid van die gemeenten beklemtonen’, zegt schepen Wim Allaer. Tevens verklaart hij fier te zijn dat Haaltert er weer een “kunstwerk” bij heeft.
Nu zijn wij van Haaltert blogt niet echt opgetogen over de kwaliteit van de gekozen beeldhouwwerken. De gustibus et coloribus non disputandum, maar we hebben al eerder moeten vaststellen dat kunst (en architectuur) en Haaltert niet echt vrienden zijn. Ook hier is Haaltert blijven steken is in de jaren zeventig van de vorige eeuw. De kunstwerken in Groot-Haaltert zijn eerder oprispingen van ambachtelijke kunstnijverheid, vol nostalgie. Zielloos en inspiratieloos. Maar wat zou men verwachten wanneer men het embleem ziet van Beeldig en Beeldrijk Haaltert?
Wij pleiten voor hedendaagse, gedurfde werken van aanstormende kunstenaars. Werken die de tongen losmaken, de zinnen beroeren, voor ophef zorgen, eender wat. Maar kunstwerken die de mensen raken en de sociale interactie onder de inwoners bevorderd. Met een bankje ervoor.
Read Full Post »
HAALTERT BLOGT 
